Een bijtende pup en kinderen

Puppygedrag of dominant gedrag?
"Dit agressieve gedrag moet echt ophouden. Anders kan hij niet blijven.” Jens zit voor me en wringt zijn handen. “We namen een hond omdat het ons leuk leek voor de kinderen. Maar nu hij hen en ons steeds bijt vinden ze het helemaal niet leuk maar eng. Ik dacht in het begin nog dat het speels gedrag was van onze Max dat wel af te leren zou zijn. Maar in plaats daarvan, is het alleen maar erger geworden! We kunnen hem niet aan. Ik ben bang dat de pup die de fokker voor ons uitgezocht achteraf gezien toch te dominant is voor ons gezin.”

Bijtgedrag bij pups is normaal
Ik had echt met Jens te doen. En gelukkig kon ik hem al snel geruststellen: pups vertonen bijtgedrag. Dit hoort bij de normale ontwikkeling van elke pup. Je ziet soortgelijk gedrag ook bij mensenbaby's. Die stoppen ook alles in hun mond om het te onderzoeken. En later als de tanden komen is het fijn om ergens op te kunnen bijten of kauwen. Ik zie dit nu ook bij mijn eigen zoontje: 11 maanden en hij knauwt en sabbelt op alles. Het heeft absoluut niets te maken met dominantie of de baas willen spelen. Wel met het ontdekken van de wereld en willen spelen. Soms gaat de pup harder bijten doordat hij te opgewonden wordt of moe wordt. Wat het voor mensen vervelend maakt is dat pups tanden hebben, die nog eens razend scherp zijn bovendien. Dat maakt het bijten heel pijnlijk voor ons. Wij kunnen er minder goed tegen dan hun eigen soortgenoten. Onze kinderen zijn er met hun dunne huid nog gevoeliger voor.

Als je de strijd aangaat, kan het bijten erger worden
Toch is het een vergissing om een pup het bijten zo snel mogelijk af te willen leren. Je onderdrukt daarmee het natuurlijke gedrag van je pup. Je gaat dan in conflict met hem en dit geeft je pup een negatief gevoel in de interactie met mensen. De kans is groot dat het bijten erger wordt wordt en dat deze fase langer duurt. Het zogenaamde puppybijten gaat vanzelf over als je er op constructieve manier mee omgaat.

Leer je pup om zachtjes te doen met zijn tanden
Die constructieve manier legde ik aan Jens uit. Als je bijvoorbeeld aan het spelen bent en je pup bijt je te hard, dan bevries je het spel even. Je zegt tegen je pup "Au, niet zo hard." Vervolgens speel je iets rustiger verder met hem. Als hij nog een keer te hard bijt zeg je nog een keer "Au, niet zo hard." En stop je het spel door rustig bij hem weg te lopen.
Als hij vervolgens door blijft gaan met hard bijten kan je ervan uitgaan dat hij te moe of te overprikkeld is geraakt om op jouw communicatie te reageren. Je begeleidt hem dan vriendelijk naar zijn slaapplaats zodat hij kan uitrusten.

Je kinderen en de pup hebben je bescherming nodig
Als volwassene moet je zowel het kind als een puppy beschermen tegen gevaar. Hoe jonger je kinderen zijn, hoe meer ze je bescherming en hulp nodig hebben in de omgang met de pup. Leer je kind dat als het kan vertrouwen op jouw hulp als het zich bedreigd voelt door jullie pup. Help dan je kind en de pup door de pup op een vriendelijke manier naar zijn slaapplaats te begeleiden.

Iets oudere kinderen kunnen meehelpen
Kinderen vanaf een jaar of 6 kan je leren om tegen de pup hun gevoelens te uiten als ze in het spel gebeten worden. Door bijvoorbeeld te zeggen “Au, dat doet pijn.” of Au, stop met bijten” en dan vervolgens teleurgesteld reageren en weglopen. Op deze manier leert de pup wat de grenzen van de kinderen zijn, en hij leert daar rekening mee te houden. Natuurlijk moet je als volwassene wel in de buurt zijn om in te grijpen geval de situatie uit de hand loopt. Je helpt je kind altijd als het daarom vraagt. Je geeft het goede voorbeeld aan zowel je kind als je pup door op een vriendelijke manier in te grijpen en jullie pup naar zijn eigen veilige plaats te brengen.

Max was niet dominant maar vermoeid
Met Jens keek ik naar Max’ gedrag. En inderdaad: het ging gewoon over puppybijten. Het hondje ging vaak over zijn eigen grenzen heen, en door vermoeidheid en overprikkeling was hij vaker en harder gaan bijten.
Jens ging enorm opgelucht naar huis. Hij besprak het met het gezin en ze zorgen nu dat Max voldoende rust krijgt. Nu ze weten dat het bijten bij het normale puppygedrag hoort, gaan ze het conflict niet meer aan met Max en is het gelijk een stuk gezelliger in huis.